Historyczne polskie projekty łazienek
Na przestrzeli lat zmieniały się style i trendy, a także dostępność materiałów, która wpływała na wyposażenie polskich łazienek.
Projekty polskich łazienek na przestrzeni lat posiadały swoje cechy charakterystyczne, wymuszone często realiami gospodarczymi. W poniższym tekście przytoczymy kilka z nich.
Tradycje sanitarne na ziemiach polskich
Pierwsze skojarzenie z historycznymi projektami łazienek w Polsce to dla wielu osób słynne Łazienki Królewskie w Warszawie. Barokowy pawilon łaźni został tam wzniesiony w latach osiemdziesiątych XVII wieku. Jednak ślady łaźni i budowli stricte sanitarnych na terenach dzisiejszej Polski są dużo starsze. Zachowały się liczne ruiny łaźni powstających już od średniowiecza. W pokrzyżackich zamkach obronnych znajdują się pozostałości osobnych wykuszy lub wież sanitarnych, zwanych gdaniskami. Można je zobaczyć między innymi na zamkach w Malborku i Kwidzynie. Stopniowa poprawa warunków sanitarnych w Polsce nastąpiła w XIX wieku, kiedy to kanalizacji i łatwiejszego dostępu do wody doczekało się coraz więcej miast, wśród których znalazła się Warszawa. Jednak wspólne łazienki, wychodki na podwórkach i brak bieżącej wody to ,niestety, smutna rzeczywistość znacznej części mieszkańców Polski aż do końca II wojny światowej.
II Rzeczpospolita
W okresie międzywojennym Polska była bardzo zróżnicowana pod względem rozwoju. Na jej terenie znajdowały się zarówno zelektryfikowane i skanalizowane duże ośrodki miejskie, jak i słabo rozwinięte, bez jakichkolwiek ze wspomnianych udogodnień. Nie zraziło to jednak architektów do wdrażania swoich pomysłów. Własne projekty prezentowali między innymi w ukazującym się w latach trzydziestych (1931-1936) magazynie „Wnętrze”. Zgodnie z trendami ówczesna nowoczesna łazienka wyposażona była w wannę, muszlę klozetową i umywalkę. Ze względów technologicznych unikano szerokich fug między płytkami glazury, najczęściej układając je bardzo blisko siebie.
PRL
Gwałtowny rozwój budownictwa mieszkaniowego w okresie PRL zwiększył dostęp do nowoczesnych łazienek dla mieszkańców Polski. Ze względów oszczędnościowych rezygnowano z umywalek, a wyposażenie łazienki stanowiły najczęściej wanna i pralka. W budynkach z tak zwanej wielkiej płyty toaleta znajdowała się bardzo często w osobnym pomieszczeniu. Pomimo niewielkiego metrażu łazienek, nie były popularne prysznice. Ze względu na brak dostępu do ciepłej wody z sieci miejskiej, urządzenia grzewcze często znajdowały się bezpośrednio w mieszkaniach. Były to elektryczne bojlery lub piecyki gazowe, tak zwane junkersy.
Okres po 1989 roku
Przemiany polityczne po 1989 roku otworzyły polski rynek na produkty zachodnie i zwiększyły dostępność asortymentu wyposażenia wnętrz. Ostatnie dwudziestopięciolecie przyniosło dwie najbardziej widoczne zmiany w trendach wyposażenia łazienek w Polsce. Upowszechniły się kabiny prysznicowe, zajmując miejsce wanien. Jest to widoczne zarówno w nowo budowanych mieszkaniach i domach, jak również w przypadku remontów starszych obiektów. Kolejne spółdzielnie inwestują także w scentralizowane systemy podgrzewania wody lub przyłączenia do sieci miejskiej, dzięki czemu coraz rzadziej spotyka się w mieszkaniach bojlery i piecyki gazowe. Rosnąca siła nabywcza społeczeństwa pozwala także na bardziej awangardowe elementy wyposażenia, takie jak niemal nieznane w okresie PRL wanny z hydromasażem czy zaawansowane systemy podświetlenia.